14 mei: even wat gas terug

Vanmorgen werden we wakker met het zonnetje. Dit zag ik vanuit ons dakraam! 

Door het geluid van ons beekje was blijven liggen geen optie. Snel naar het toilet en daarna weer snel onder de warme dekens tot de kachel ons 'enorme' huis heeft voorverwarmd en we, zonder aan de vloer vast te vriezen, kunnen rondlopen. Na een lekker ontbijt en warme douche zijn we op pad gegaan naar Golden. Daar is een skybrug waar we graag overheen willen lopen, het liefst ook met de zon uit onderstaande foto van internet. 

We hoefden niet zover te rijden vandaag, zo'n 100 kilometer. Ongemerkt zijn we toch elke dag aan het toeren en alhoewel het niet heel vermoeiend is, besluiten we toch om twee nachten in Golden te blijven. Gewoon even relaxen, 'bij' komen met mijn verhalen waardoor ik over vandaag kan vertellen i.p.v. gisteren, ontspannen lezen en lekker buiten zitten want er is niet alleen vandaag zon maar morgen ook, 17 graden 👌. 

Rond halfelf zijn we vertrokken. Door een omleiding vanaf highway 1 is deze weg flink drukker dan normaal, zeggen de Canadezen, wij noemen het een vrijdagochtend spits, op z'n best! Muziekje aan, beetje kletsen en altijd oren en ogen open voor wildlife. En verrek, we kwamen een kudde hertjes tegen, superschattig en aan mijn kant van de weg.

Is het aan de kant van mars dan kan ik wel een foto nemen maar dan moet ik om het gezicht van mars en het interieur van de auto heen werken. Nu zou dat nog gaan, ware het niet dat mijn camerastand zo staat dat de voorgrond scherp is en de achtergrond blurt...dan krijg je een superleuke vent scherp in beeld en al het andere is wazig.

Ik vind deze foto sowieso goed gelukt! Maar ook aan mijn kant en de voorkant is heel veel moois te zien. De zon maakt elke foto nog intenser en mooier! 

We zien heel vaak bij boerderijen/huizen hier een soort privé auto kerkhof, net of de mensen geen afscheid kunnen nemen van hun auto's. Op deze foto valt het nog mee maar we hebben auto's totaal gedemonteerd en verroest op erven zien staan, soms wel tien of twintig! Misschien is er een bedoeling die wij niet snappen maar ik geloof niet dat ik het mooi vind...behalve voor dit verhaal dan...

Je ziet ook goed langs de weg wat het nationale product is, hout! Enorme boomstammen op enorme vrachtwagens rijden af en aan. Of er ligt ineens een stapel boomstammen langs de weg.

Heel veel houten huizen zijn een logische gevolg dus als schilder zit je hier goed. Ik hoop dat iemand contacten heeft met Volendam?  zou voor Annie en haar familie best interessant kunnen zijn! 

We waren rond twaalf uur bij de Whispering Spruce Campground, weer zo'n geweldige naam! Het kantoor was gesloten dus we stonden een beetje om ons heen te kijken. Weekenden kunnen hier best al heel druk zijn dus als alles al vol lijkt kunnen we ons vast op een 'nee' voorbereiden. Hier leek nog plek genoeg. De eigenaar kwam aanrijden op z'n trekker en vroeg ons om 13 uur terug te komen, dan was zijn vrouw er om ons te helpen. Prima, konden wij even naar de supermarkt en slijter. 

Ze hebben echt lekkere wijntjes hier, vooral de rosé vind ik erg jammie. De prijzen liggen wel hoog...laat ik het anders zeggen, omdat je alleen wijn kunt kopen bij de slijter en niet bij de supermarkt, betaal je slijter prijzen. Maakt ons niet uit, meer dan twee flessen per dag drinken we toch niet 😝.

Maar goed, toen we terugkwamen op de campsite was de lunchpauze voorbij en mochten we voor twee nachten een mooi plekje bezetten.

De mevrouw vertelde al dat er bighorns op de campground waren. Het zal toch niet...En ja hoor, ik helemaal blij, blijer dan ooit om berggeiten te zien 😲. Snel foto's genomen voor er weer een stom 

busje voor gaat staan! Gelukt!

​​​​​​

De geitjes hebben een paar uur vlak bij de camper gelegen, staan soms even op om wat grassprietjes te snacken en ik bedenk dat het heel jammer is dat ik niet iets meer op bighorns lijk als het gaat om snacken. Gelukkig hebben we lekkere wijn om het verdriet daarom weg te drinken. Proost!