22 mei: hoe heet dat ook alweer?

Vanmorgen werden we wakker en zagen we een gek verschijnsel in de lucht... We moesten even denken voor we konden thuisbrengen wat het was...

De zon! Voor het eerst in deze vakantie was deze vriend prominent aanwezig samen met een strak blauwe lucht (nou ja, soms met een ienimini wolkje maar dat haalt een beetje de glans van de blauwe lucht weg als ik dat vermeld...).

We kregen meteen goede zin! Het zou zowaar rond de 18 graden worden dus geen korte broek maar wel een t-shirt en zomer gympies. Hoe fijn dat we dit dan toch nog even meepikken! 

We gingen vandaag Princeton in en echt, wat een leuk stadje! Ik weet dat ik dat van elk stadje zeg, maar dat zegt meer over Canada dan over mijn vocabulaire 😝. Het stadje heeft 3000 inwoners en verwelkomt bezoekers op deze manier:

Heel gezellig, nu al! Wat dan wel wat raar is, is dat ze dan een beer neerzetten die zijn behoefte doet. Ik weet het, hij zou ook een op stukje rots kunnen zitten maar ik krijg de neiging om het page toiletpapier te pakken! 

Aangezien het zondag is, was het redelijk uitgestorven.

We zijn daarom eerst naar de plaatselijke VVV gegaan om te vragen wat er op een zondag te doen is in en om Princeton.De (uiteraard) aardige mevrouw liet ons meteen de activiteiten kaart van Princeton zien. 

Er was een trail langs de rivier waarbij zij uitdrukkelijk meldde dat er aan de overkant van de rivier regelmatig beren en ander wild te zien is. Klinkt als een trail voor ons! Weer op berenjacht, leuk! 

Daarnaast is er een beelden route maar aangezien niets aan een houten Rambo kan tippen, besloten we die niet te doen. voor de deur stond een eland, die mag er dan nog wel bij, in dit verhaal! 

Als derde is er een oude spoortunnel, Kettle Valley Railway (KVR), waar je doorheen kunt lopen en aangezien wij de spiraaltunnels en Othello tunnels niet konden bezoeken wilden we deze absoluut ook meenemen vandaag!

Als vierde, het kan niet op in Princeton, is er een brug waar je goed kunt zien waar de Similkameen en de Tulameen rivers samenkomen. Goed, het programma is bekend, de zon schijnt, let's go! 

We beginnen met de trail, een heuse rivier die Similkameen river, dezelfde  trouwens als die voor onze camper stroomt. 

We volgen deze een tijdje en kijken constant naar de overkant om de beren te spotten, blijkt dat zij juist met ons spotten want ze laten zich lekker niet zien! Op de eerste foto zie je trouwens en ophoping van boomstammen die hier heel veel te zien zijn in het water. Dat ligt daar dan gewoon weg te rotten...doodzonde, zou je zo nog wat Rambo's van kunnen maken!

Ook zonder beren hadden we een mooie wandeling. Op het water waren mensen in kajaks en kano's, ze leverden een flink gevecht tegen de kracht van het water. Heel mooi om te zien! Onder menu staat een filmpje van Mars hierover. Horen jullie zijn stem ook weer eens 😝😝.

Op weg van de trail naar de oude spoortunnel kwamen we een autosloperij tegen. Geweldig mooie auto's die langzaam maar zeker gedemonteerd worden en staan weg te roesten! Doodzonde! Ik heb ze bij deze vastgelegd voor het nageslacht, mijn goede daad van vandaag.  Supermooie foto met al die kleuren al zeg ik het zelf ❤.

We zagen ook nog een leuk campertje maar om die nou in onderdelen in de koffer mee te nemen...

Ik weet niet of iemand het gelooft maar ik heb (per ongeluk, maar toch) de spoortunnel gevonden. Mag best een keer aandacht aan besteed worden 😉.

De tunnel is 324 meter lang en werd van 1961 tot 1974 gebruikt als spoortunnel. In 1984 zijn de rails weggehaald en werd de tunnel opengesteld voor wandelaars en fietsers. 

Aan het eind van de tunnel, daar waar het licht is, houdt de route helaas op. In november 2021 is de Tulameen river buiten haar oevers getreden en heeft  een deel van de brug weggeslagen, net als zo'n beetje alle andere bruggen in de omgeving. Ook veel huizen aan de rivier hebben dit natuurgeweld niet overleefd. Er staat nog een brugdeel overeind. De mensen die wij spraken zijn nog geschokt en dat begrijpen wij uiteraard heel goed.

We moesten in elk geval ook weer door de tunnel terug om weer in de stad te komen. Geen straf, leuke ervaring.

Op weg naar de stad kwamen we deze schatjes tegen

Onder 'menu' staat een filmpje en ja Sjoerd, ik heb zowaar op start gedrukt haha. We zijn heel voorzichtig langs ze gelopen en omdat wij zo lichtvoetig zijn, zijn ze niet weggerend 😝. Volgens Mars komt dat omdat ze aan mensen gewend zijn maar ik vind dat dat het verhaal niet interessanter maakt haha. 

Terug in de stad hebben we gesproken met twee aardige oude dames. De één komt oorspronkelijk uit Overijssel, is na de oorlog hier komen wonen met haar ouders en sprak nog een klein beetje Nederlands. De andere dame is getrouwd met een man uit Nederland, hij kwam naar Canada toen hij tien was. Leuk gesprek, leuke dames! 

Op naar de samenvoeging van de rivieren. We vermaken ons prima in Princeton, genieten van de straatjes en natuur én de zon schijnt nog steeds voor ons. Life's good! 

Bij de brug waar de twee rivieren samen komen is een heus strandje gemaakt, sterker nog, er zwemmen zelfs mensen in het koude water! Maar daar kwamen we niet voor. De samensmelting willen we zien! Ik moet zeggen, soms valt je verwachting dan een beetje tegen...of ik ben teveel verwend geraakt hier, dat kan ook! 

Het water is wel heel helder maar ik vind de kleur niet mooi op de foto haha. Die brug vind ik wel gaaf trouwens! 

Op de terugweg kwamen we langs de Horizon Church. Een lieflijk kerkje zoals je er heel veel ziet hier. De achterkant had ik dan niet verwacht. Ik vind vooral leuk hoe je boven de schildering de kerktoren nog ziet.

En...niet het minste...we weten nu eindelijk waar Rudolph op vakantie gaat. 

Na deze wandelingen was het tijd voor een bakkie koffie en thee. In de enige zaak die open was blijkt de eigenaar in Nederland geboren, hij hoorde ons (lees mij) praten en sprak ons in heel goed Nederlands aan! De man had ook nog eens veel humor dus we konden even los met z'n drieën, de rest begreep er toch niets van 😉.

Nu tijd om op de campsite aan de wijn te gaan. Weer een stad die we zonder Long Weekend nooit bezocht zouden hebben. We vinden het vooral leuk om daar te gaan waar minder toeristen komen en dan pareltjes als dit tegen te komen! 

Geniet van dit bijna laatste epistel, morgen gaan we naar Vancouver, inpakken. Dinsdag de camper inleveren en dan woensdag weer jullie kant op... Wij overdenken dan nog even onze avonturen 😉.